Writers Wednesday: Barbara Jurgens

Over de auteur:

Barbara Jurgens woont en werkt in Amsterdam. Ze schreef eerder voor succesvolle tv-series als Keyzer & de Boer Advocaten en de film Amazones. Haar jeugdfilm Vechtmeisje ontving zowel de jury- als publieksprijs voor Beste Nederlandse Familiefilm én werd uitgeroepen tot beste Europese film van het jaar. In mei verscheen haar vierde kinderboek bij Moon, Hond vs. Kat, en volgend jaar zal haar nieuwste boek verschijnen, een dystopisch verhaal voor lezers vanaf 12 jaar: Het Reservaat.

Wat zou je graag nog willen bereiken in je schrijfcarrière en waarom?

Mijn grootste droom voor mijn schrijfcarrière is dat mijn boeken de grens overgaan en vertaald worden in het Engels, Duits, Italiaans of voor mijn part Chinees. Hoe geweldig zou het zijn als ook kinderen in een ver en vreemd land zich kunnen verliezen in mijn verhalen? De wolventemmer is een serie jeugdboeken, waarvan ik nu twee delen heb geschreven en binnenkort aan een derde deel wil beginnen. Deze boeken lenen zich bijzonder goed voor een vertaling. De wolventemmer is een universeel, mythisch verhaal, een soort Europees sprookje. Het speelt zich af in Nederland, Italië en nog veel meer landen en het heeft een internationaal en actueel onderwerp: wolven, die zich – ondanks dat ze niet welkom zijn – vrij bewegen door heel Europa en zich niets aantrekken van landsgrenzen…

Hoe kwam je op het idee voor je debuut?

De wolventemmer was mijn eerste kinderboek. Voor die tijd schreef ik filmscenario’s, wat ik trouwens nog steeds doe. Ik kwam op het idee voor dit boek toen in 2014 de eerste wolf in Nederland gesignaleerd werd. Wauw, wat een historische gebeurtenis! De wolf, die hier al honderd jaar niet meer was geweest… Het triggerde mijn fantasie: waar kwam die wolf vandaan, hoe is hij in Nederland terecht gekomen, en wat kwam hij -of zij- hier doen? Nou, lees De wolventemmer, en je krijgt een idee…

De wolf heeft van oudsher een slechte reputatie, zeker in de literatuur. Denk aan Roodkapje en De Drie Biggetjes... Hij is altijd de bad guy. Zo stom en fantasieloos! Ik zeg: weg met dat onterechte cliché beeld van de wolf als ondier. Daarom schrijf ik graag over dit prachtige, sociale dier, dat zich zo vol goede moed kan aanpassen aan de meest barre omstandigheden, en dat zo goed voor zijn familie zorgt. Daar zouden wij nog een voorbeeld aan kunnen nemen. De mens heeft niets te vrezen van de wolf, maar de wolf van de mens. De wolf is een verschoppeling en een underdog, en ik schrijf graag over underdogs.

Waar ben je het trotst op in je schrijfcarrière?

Ik heb nog een ander boek geschreven over een underdog: de rat ;-) Het wilde leven van Benjamin Bontje heet het. Van dit boek heb ik dit jaar de rechten verkocht aan een filmproducent, die er een animatiefilm van gaat maken voor in de bioscoop. Benjamin Bontje is een grappig, meeslepend verhaal over een tamme rat die in het riool terechtkomt, en onder de hoede wordt genomen door een familie Amsterdamse rioolratten… Dit kan een hele leuke actiefilm opleveren in de bioscoop, ik verheug me er nu al op! Helaas duurt een film maken, en zeker tekenfilms, altijd heeeeeel erg lang, en ik heb niet zoveel geduld…

Welk boek, dat is geschreven door iemand anders, zou je zelf geschreven willen hebben?

Charlotte’s Web, van E.B. White. Een in alle opzichten perfect verteld verhaal over de vriendschap tussen een onschuldig varken en een wonderlijk zorgzame, intelligente spin. Zo origineel, herkenbaar, tijdloos en ontroerend, ik wou dat ik dat geschreven had! (En ik lees het ook heel graag zo nu en dan opnieuw, gewoon, omdat het zo’n verrukkelijk kinderboek is.) Vaak zijn ogenschijnlijk simpele, kleine verhalen het allermoeilijkst om te schrijven. Elk detail telt, over alles is zorgvuldig nagedacht en de personages zijn met ontzettend veel liefde en mensenkennis opgeschreven. Dit kan niet elke schrijver, dit is kunst!

Wat is het favoriete boek uit je jeugd en waarom?

Ik had vele favorieten, want ik verslond het ene boek na het andere. Mijn kindertijd was niet mijn allerleukste tijd, waardoor eerst de verhalen die mijn oma mij vertelde, en later boeken, mijn schuilplaats waren. Ik vind het belangrijkste van kinderboeken dat je even uit je eigen leven kunt stappen en kunt wegduiken in een andere wereld. Ik heb een hekel aan belerende, realistische kinderboeken, leve de fantasie! Mijn all time favourite is Pippi Langkous. Pippi is tegendraads en anti-burgerlijk, niet meisjesachtig, anti-tuttig: met haar valt altijd iets te beleven. Zo wilde ik vroeger ook zijn. Ja, Pippi is mijn grote voorbeeld, en nog steeds mijn absolute heldin.

De Dilemma’s!

Links- OF rechtshandig?

Ha, ik ben links, rechtshandig is zoooo afgezaagd ;-) In mijn familie is verder helemaal niemand links, noch mijn voorouders, noch mijn kinderen… jammer.  Het leuke van linkshandig zijn, is dat je je altijd toch een beetje anders voelt, een beetje speciaal.

Hans Christiaan Andersen, schrijver van De kleine zeemeermin, was links, maar Adolf Hitler ook, dus ja…

Een verfilming OF een vertaling?

Ik denk toch verfilming: dan verandert jouw unieke kunstwerk in iets heel anders, iets heel nieuws…

Het verleden OF de toekomst?

Ik zou graag eens een boek schrijven dat zich in het verleden afspeelt. Bijvoorbeeld de tijd van de Oude Grieken. Ik ben gefascineerd door Griekse mythologische heldenverhalen. Gek genoeg ben ik nu trouwens een jeugdboek aan het schrijven dat zich in de nabije toekomst afspeelt: Het Reservaat. Het is een dystopie, dat wil zeggen een verhaal waarin een griezelige toekomst wordt geschetst…  superspannend, hoor!

Je favoriete personage komt tot leven OF je kunt de wereld van je favoriete boek betreden?

Nou, ik zou wel door de spiegel willen kruipen en een tijdje Pippi Langkous willen zijn. En dan de Pippi uit de tv-serie: die zachtkleurige, tijdloze kinderwereld waarin alles kan en het altijd zomer is.

Barbara, bedankt voor het beantwoorden van onze vragen en dilemma’s! Wij duiken nu lekker op de bank met het nieuwe manuscript van Het Reservaat, spannend!